شعبانعلی قربانی
چکیده
دیزاین و معادل فارسی آن، طراحی، دارای مفاهیم گسترده ای در رشته های هنر و معماری است. طراحی درصنایع دستی را می توان در سه مقولۀ طراحی ترسیمی، طراحی سنتی و طراحی در مفهوم دیزاین تعریف نمود.طراحی در مفهوم دیزاین به دلیل ماهیت خلاقانه و نوآورانۀ آن از مباحث اساسی آموزش در رشته های هنریاست. استفاده از عنوان کلی طراحی برای مفاهیم مختلف، اغفال ...
بیشتر
دیزاین و معادل فارسی آن، طراحی، دارای مفاهیم گسترده ای در رشته های هنر و معماری است. طراحی درصنایع دستی را می توان در سه مقولۀ طراحی ترسیمی، طراحی سنتی و طراحی در مفهوم دیزاین تعریف نمود.طراحی در مفهوم دیزاین به دلیل ماهیت خلاقانه و نوآورانۀ آن از مباحث اساسی آموزش در رشته های هنریاست. استفاده از عنوان کلی طراحی برای مفاهیم مختلف، اغفال و یا بروز تفاسیر شخصی از آن را به دنبالداشته و باوجود درج واژۀ طراحی در عنوان بسیاری از دروس، مفاهیم و انتظارات مورد نظر از طراحی درمفهوم دیزاین در برنامه و شرح دروس به خوبی تبیین نگردیده و بنابراین اخلال در آموزش آن را به دنبال دارد.هدف از این مقاله ضمن ارائۀ تعریف و جایگاه دیزاین، مطالعه میزان تطابق و ارتباط محتوای واحدهای درسیکارشناسی صنایع دستی با مفهوم دیزاین است. نتایج مبین آن می باشد که مقوله طراحی در مفهوم دیزاین دررشته صنای عدستی به خوبی تبیین نگردیده و از لحاظ کمی و کیفی نیازمند بازنگری است. در پایان پیشنهاد هاییجهت بهبود وضعیت موجود آموزش طراحی )دیزاین( ارائه شده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلیو با کمک ابزارهای کمی و کیفی صورت گرفته و از مطالعات تطبیقی نیز سود جسته است.
جواد حاتمی؛ مصطفی شاه‌محمدی؛ وحید چوپانکاره؛ مرضیه یادگار تیرانی
چکیده
با توجه به قدمت 30 ساله ی آموزش طراحی صنعتی در ایران و گذشت 18 سال از آخرین برنامه درسی مصوب این رشته، ضرورت طراحی برنامه درسی جدید برای این رشته وجود دارد، پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل اثرگذار بر طراحی برنامه درسی رشته طراحی صنعتی در مقطع کارشناسی در ایران و با رویکرد کیفی و به روش پدیدار شناسی صورت گرفته است. جمعیت مورد مطالعه اعضای ...
بیشتر
با توجه به قدمت 30 ساله ی آموزش طراحی صنعتی در ایران و گذشت 18 سال از آخرین برنامه درسی مصوب این رشته، ضرورت طراحی برنامه درسی جدید برای این رشته وجود دارد، پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل اثرگذار بر طراحی برنامه درسی رشته طراحی صنعتی در مقطع کارشناسی در ایران و با رویکرد کیفی و به روش پدیدار شناسی صورت گرفته است. جمعیت مورد مطالعه اعضای هیات علمی رشته طراحی صنعتی(حداقل با مرتبه استادیاری) در دانشگاه های تهران بودند. با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا رسیدن به حد اشباع داده ها، تعداد 16 نفر بررسی شدند. گردآوری داده ها از طریق انجام مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق صورت گرفت و با روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل ها انجام شدند. مضامین بدست آمده در جلسهی میزگرد صاحبنظران بررسی و نتایج نهایی تحقیق، مشخص شدند. در راستای هدف پژوهش، 604 کد معنادار یافت شد که در انتها، ده مضمون اصلی به عنوان الزامات طراحی برنامه درسی رشته طراحی صنعتی آشکار گشت، که در دو حیطه برنامه درسی و اصلاحات جای گرفتند. در حیطه برنامه درسی، شش مضمون هدف گذاری، مؤلفه های مؤثر در برنامه درسی، محتوا، یاددهی- یادگیری، فضای آموزشی، ارزشیابی و در حیطه اصلاحات، چهار مضمون بهروز رسانی، تغییر و بازنگری، اعتبار و ضرورت ایجاد گرایش قرار گرفتند. نتیجتاً بر اساس بایدهای آشکار شده به منظور طراحی برنامه درسی رشته طراحی صنعتی، لزوم بازتعریف ایرانی رشته طراحی صنعتی و تعیین اهداف برنامه درسی بر اساس نیازسنجی، تدوین تخصصی برنامه درسی و استفاده از تجربه30 سالهی آموزش این رشته، تدوین راهبردهایی برای انتقال دانش و دستیابی به مدل بومی رشته طراحی صنعتی، انتخاب راهبردهای یادگیری در عرصه و یادگیری مشارکتی در فرایند یاددهی-یادگیری، ضرورت فضاهای آموزشی متنوع، ارزشیابی مداوم و اصلاحات برنامه درسی، بازنگری و به روز رسانی برنامه درسی، اعتبار بخشی رشته طراحی صنعتی و ایجاد گرایش در مقطع کارشناسی رشته طراحی صنعتی به عنوان پیشنهادهایی برای طراحی مجدد برنامه درسی این رشته بعد از 20 سال ارائه گردید.
