TY - JOUR ID - 795 TI - بازآفرینی روایت نقاشی ایرانی در رمان نام من سرخ اورهان پاموک JO - نامه هنرهای تجسمی و کاربردی JA - VAA LA - fa SN - 2717-1272 AU - بیرنگ, مریم AU - رضازاده, طاهر AD - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه هنر، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - استادیار گروه هنر، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 13 IS - 29 SP - 92 EP - 107 KW - نقاشی ایرانی KW - روایت KW - اورهان پاموک KW - نام من سرخ KW - نگارگری DO - 10.30480/vaa.2020.2416.1394 N2 - این مقاله بر آن است تا با ارائه مثال‌هایی از متن رمان تطبیق روایی این اثر داستانی با روایت در نقاشی ایرانی را نشان دهد. با توجه به فرم‌های بیانی متعددی که برای روایت در نقاشی ایرانی به‌کار رفته است، اصل هم‌زمانی و نگاه کل‌نگر همواره یکی از ویژگی‌های اساسی و محرز این آثار بوده است. این ویژگی‌های پست‌مدرنیستی داستانی در راستای محور معنایی رمان امکان مطرح شدن دیدگاه‌های مختلف را مبتنی بر نظریه چندصدایی ایجاد می‌کند. توصیفات و جزءنگاری‌هایی که با ظرافت یک نگارگر به آن پرداخته شده است از دیگر ویژگی‌های نقاشانه‌ای است که در رمان به کار رفته است. شخصیت‌ها و مکان‌های بی‌سایه‌ و فاقد هویت منحصربه‌فرد نیز مشابه‌ شگردهای روایی نقاشی ایرانی می‌باشد. یکی از تمهیدات مهم برای افقی‌نگری در نمای بصری نقاشی ایرانی تاباندن نوری سراسری و یکدست به کل نگاره است تا فضاها، اشیاء و آدم‌ها تخت، یکدست و یک‌رنگ ترسیم شوند و این موضوع یکی دیگر از ویژگی‌هایی است که در روایت پاموک منجر به حضور المان‌ها و اجزای روایی این رمان در سطحی یکسان و دور از ارزش‌گذاری می‌شود و مسئله چندصدایی و امکان تماشای حضور منحصربفرد هر یک از اجزا را در این رمان به مخاطب می‌دهد. UR - http://vaa.journal.art.ac.ir/article_795.html L1 - http://vaa.journal.art.ac.ir/article_795_851d9973eab237b7b194b56b889179fa.pdf ER -