Document Type : Original Article
Abstract
تصویرسازی ژاپن در زمرۀ هنرهایی است که همگام با دیگر حوزه‌های بصری و ادبی این کشور، با ورود آیین ذن دچار تحولاتی بنیادین شده است تا آنجا که نشانه‌های پایدار این نفوذ گسترده همچنان تا به امروز باقی است. می‌توان گفت تأثیر آیین ذن بر هنر ژاپن چنان عمیق بوده که ارکان و آرمان‌های آن، نظام زیبایی‌شناختی این سرزمین را شکل داده‌اند. این مقاله در پی بررسی تأثیراتی است که آرمان‌های مذبور بر تصویرسازی کشور ژاپن برجای گذاشته و بدین طریق خصلتی یگانه و بی‌همتا به آثار تصویری این سرزمین بخشیده است. برخی از عمده‌ترین معیارهای زیبایی‌شناسی ذن که به آثار تصویرسازی نیز تسری یافته عبارت‌اند از: خلاء گسترده، عدم تقارن، طنز، خودانگیختگی، شیبویی، یوگن و وابی-سابی که معنای آن‌ها بیشتر در قالب تصویر و یا حال و هوای شعری ادراک‌پذیرند تا از طریق معادل‌هایی در قالب کلمه. کنکاش و مداقه در مسیری که از سپهر فرهنگی ملهم از این بینش شرقی می‌گذرد و درآمیختن مؤلفه‌های ماهوی آن با عناصر هنر مدرن و جهان‌بینی امروزی و نگرش شخصی هنرمند معاصر، می‌تواند در جهت یافتن جلوه‌هایی نو در تصویرسازی معاصر راهگشا باشد. اطلاعات و داده‌های این مقاله به شیوه کتابخانه‌ای گردآوری‌شده و با روش کیفی مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته است
Keywords
)