نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• احسان معزی پور ¹
• شمس الملوک مصطفوی ²
• شهلا اسلامی ³

¹ دانشجوی دکتری رشته فلسفه هنر، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

² دانشیار گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³ استادیار گروه فلسفه، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

پدیدارشناسی در اندیشۀ ادموند هوسرل، روشی برای چگونگی معنا بخشیدن به جهان در آگاهی انسان و قوام یافتن آن معنا بود، اما نزد مارتین هایدگر، این جریان فلسفی صورتی هرمنوتیکی به خود گرفت و به رویکردی جهت آشکارگی وجود مبدل گشت. هایدگر با به‏ کارگیری رویکرد پدیدارشناسانۀ هرمنوتیکی در تحلیل آثار هنری، نشان داد که چگونه یک اثر هنری می‏تواند فراتر از درگیر ساختن احساسات فردی، عالمی را آشکار سازد و به محلی برای انکشاف حقیقت وجود بدل گردد. مقالۀ حاضر بر آن است که با الگو قرار دادن نگاه هایدگر در پدیدارشناسی هرمنوتیکی نقاشی «کفش‏ها» اثر ون‏گوگ که در کتاب سرآغاز کار هنری آمده است، با روش تطبیقی-تحلیلی به خوانش پدیدارشناسانۀ هرمنوتیکی نگاره ‏ای ایرانی به ‏نام «فریدون در هیئت اژدها، پسرانش را می‏ آزماید» بپردازد. نتیجۀ کار می ‏تواند گشایندۀ راهی باشد برای پدیدارشناسی هرمنوتیکی آثار نقاشی در مقام عمل و متمرکز بر عالم مخاطبی منحصربه ‏فرد در جهت گشایش وجوهی مغفول از وجود. اصطلاح «ناعالم» در متن حاضر، که مفهومی زادۀ آشکارگی وجود در موقعیت‏هایی است که طبق گزارۀ هایدگری: «عالم، نمی‏ عالمد»، یکی از نتایج خوانش پدیدارشناسانۀ هرمنوتیکی نگارۀ مورد بحث است؛ نگاهی متکی به «موقعیت» دازاین «در-عالم»، با قابلیت بسط ‏یافتن در دیگر آثار هنری.

کلیدواژه‌ها

• پدیدارشناسی هرمنوتیکی
• هایدگر
• وجود
• عالم
• هنر

عنوان مقاله [English]

Procreation concept of “Unworld” from the abdomen of Art, according to Heidegger’s Hermeneutic Phenomenology of Art; case study of Persian painting: “Fereydoun as a dragon, tests his sons”

نویسندگان [English]

• Ehsan Moezzipour ¹
• Shamsolmolouk Mostafavi ²
• Shahla Eslami ³

¹ Ph.D. in Philosophy of Art at Department of Law, Theology and Political Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

² Assistant Professor at Department of Philosophy, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, North Tehran Branch, Tehran, Iran

³ Assistant Professor at Department of Law, Theology and Political Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Phenomenology has been one of the most important and influential movements in the philosophy of 20th Century. This movement, which is an exclusive theoretical and practical approach to the phenomena in multiple branches, in the philosophy of Edmund Husserl, called classical or transcendental phenomenology, introduced a method of defining how to give a meaning of the universe in the consciousness and consistency of such a conception in mind; whereas phenomenology in the view of his genius former pupil: Martin Heidegger, another great German philosopher who was not fully committed to him, got shaped in a hermeneutic form (and so called “Hermeneutic Phenomenology”), in such a way of disclosure of existence (for any unique human being; from the beginning of history and all the time and places): Aletheia; the meaning of truth in ancient Greek belief, which Heidegger referred to it. Developing such an idea in analyzing works of art, in fact visual arts such as painting and architecture, Heidegger showed how a work of art can set up a world and how to disclose existence, a process called “Hermeneutic Phenomenology of Art”. However, philosophers and exporters in this philosophical topic, has extensively regarded historical and theoretical parts of phenomenology, but not the practical part, which pays attention to a concrete work of art, as the intended phenomena. The present essay introduces a new interpretation of a famous painting as a case study, chosen from the history of Iranian traditional painting, belongs to Tabriz from the era of Safavid period, in the title of “Fereydoun as a dragon, tests his sons” in such a sample of hermeneutic look of Heidegger to the “shoes” painting by: Vincent van Gogh, in the book of “The Origin of the Work of Art” in the middle of 20th Century, which belongs to the second period of Heidegger's philosophical work, wherein opposite to the earliest period, he was fascinated by art works. The ultimate conclusion can then give a method of interpreting and self-reading all kinds of paintings, regardless of the intention of the artist and the grounds (specified time and place) of the creation of the work of art (painting, in this topic), introducing a way how to set up funds of a world of any human being. And finally in this article, the concept of “Unworld”, which has been procreated from the concept of Heidegger’s famous term: “world” in it’s different meaning, is resulting from the conditions of the disclosure of existence, when the world is not in the mood that it has to be, and has been consolidated in the process of the intended painting’s hermeneutic phenomenology, and beyond that: in other works of art, based on the dasein’s situation in the world.

کلیدواژه‌ها [English]

• Hermeneutic Phenomenology
• Heidegger
• Existence
• World
• Art