طراحی معاصر با عناصر دیرین زبان و نقشه در هنر زمینی، با تکیه بر آثار رابرت اسمیتسون

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه نقاشی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر، تهران، ایران

2 کارشناس ارشد نقاشی، دانشگاه هنر، تهران، ایران

10.30480/vaa.2021.3023.1472

چکیده

پس از دهه‌ی 1960، با ظهور روش‌های متنوع در بیانِ هنری و به چالش کشیده شدن رسانه‌های دیرپای سنتی، رسانه‌ی طراحی نیز مورد نقد جریان‌های پیشروی زمان قرار گرفت. در این میان، یکی از این جریان‌هایی که در دهه‌ی 1960 و 1970 به نقد و بازنگری قواعد هنری پیشین پرداخت، هنر زمینی بود. هنر زمینی، که بعدتر با هنر زیست‌محیطی آمیخت، از الگوهای سنتی چون نقاشی بوم و رنگ گذر می‌کند و فارغ از تولید شیء هنری و نمایش موزه‌ای به عناصر طبیعی و موقعیت جغرافیایی می‌پردازد. در این مقاله تلاش شده است تا با تکیه بر آثار رابرت اسمیتسون، یکی از شاخص‌ترین هنرمندان زمینی، جایگاه رسانه‌ی طراحی در ایده و اجرای پروژه‌های هنری مورد مطالعه قرار گیرد و ارتباط آن با عواملی همچون زبان و نقشه را، در راستای تغییر مفهوم طراحی، کشف کند. در این پژوهش، پس از مطرح کردن طراحی مفهومی به‌طور عام، به شناسایی موقعیت طراحی در آثار اسمیتسون پرداخته شده است. نتیجه آنکه، برخلاف تصور اولیه، این هنر پیوند خود را با طراحی نمی‌گسلد، و عوامل و راهکارهای نوین به این رسانه‌ی سنتی کمک کرده‌اند تا بتواند جایگاه خودش را متناسب با ارزش‌های مفهومی در هنرهای جدید، به خصوص در هنر زمینی حفظ کند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار