نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محبوبه طاهری ¹
• عفت السادات افضل طوسی ²

¹ دانشجوی دکتری پژوهش هنر،دانشکده هنر،دانشگاه الزهرا

² دانشیار گروه ارتباط تصویری،دانشکده هنر،دانشگاه الزهرا

چکیده

نقیضه در جریان خوانش بینامتنیت و آشنایی‏زدایی و شالوده‏شکنی در عصر پسامدرن، به‏زعم جایگاه نقدی که در دستاوردهای گفتمان پست‏مدرن داشته‏اند، تداخل رویکرد به مرزهای یکدیگر دارند. نقیضه که به وارونه‏سازی غیرتصنعی اهتمام می­ورزد و شیوه آشنایی‏زدایی که به بازتولید اثر هنری می‏پردازد و نیز رویکرد ساختارشکنی که دریدا مطرح می‏کند در بی‏نهایتی معناپردازی و چندصدایی در تقابل‏های پارادوکسیکال مشترک­اند. بر این مبنا پژوهش حاضر با هدف مطالعه گفتمان حاکم در عصر پسامدرن، با روشی تحلیلی (بر اساس فرایند تحلیل گفتگومندی، التقاط، فضای اشتراکی، بینامتنیت و آشنایی‏زدایی)، به مطالعه بازتولید نقیضه‎‏ایا‏ای تابلوی مونالیزا در رویکرد ساختارشکن در عصر پسامدرن می‏پردازد. بر این اساس با طرح این سؤال که چگونه بازتولید نقیضه‏ای اثر هنری در عصر پسامدرن با مفاهیم آشنایی‏زدایی و ساخت‏شکنی منطبق است، به نمونه­هایی از بازتولید تابلوی مونالیزا می­پردازد تا همپوشانی مرزهای انتقادی در رویکرد نقیضه و آشنایی‏زدایی و ساختارشکن را به نمایش گذارد. از این رو می‏توان اذعان داشت شیوه‏های نقیضه، آشنایی‏زدایی و ساخت‏شکنی، واسازی‏های مشترک در گفتمان معاصرند که دیالوژیسم را با تقابل ارائه می‏دهند. نتیجه آنکه بازتولید نقیضه‏ای مونالیزا تجسم تقابل‏ها به روشی پارادوکسیکال است و با تخریب و واسازی متون و معنابخشیدن‏های متضاد به گفتمانی نظیر هم‏این و هم‏آن، گفتگومندی و پُلی فونی را در زنجیره‏ای از نشانه‏ها که تولید معنا می‏کنند، اشاعه می‏دهد؛ چراکه نقیضه روشی انتقادی است که با اصل قراردادن آثار و متون قبلی، مکالمه‏بنیاد بودن را در تقابل‏هایی به نمایش می‏گذارد که همزمان در نگرش شالوده‏شکنی بیان‏می‏شود.
در پژوهش حاضر روش تحقیق اتخاذ شده توصیفی -تحلیلی و گردآوری منابع کتابخانه‏ای است؛ در برخی موارد از منابع معتبر اینترنتی استفاده شده است.

کلیدواژه‌ها

• پسامدرن
• ساختارشکنی
• مونالیزا
• نقیضه
• بازتولید اثر هنری

عنوان مقاله [English]

Mona Lisa's Controversial Reproduction with the Understanding Method in Postmodern Art Deconstruction Discourse

نویسندگان [English]

• Mahbube Taheri ¹
• Efatolsadat Afzal tusi ²

چکیده [English]

In the course of the interrogation of reading, understanding and deconstruction in the postmodern era, the critique of the position of criticism in the achievements of postmodern discourse has a cross-border approach to each other's borders. A negation that addresses invertebrate invertebilities and the method of deconstruction that reproduces the work of art, as well as the deconstructionist approach Derrida proposes, are infinitely multidimensional and semantic in paradoxical contradictions. Accordingly, the question of how the rebellious reproduction of the work of art in the postmodern age corresponds to the concepts of deconstruction and deconstruction, seems to be the reproduction of the monolithic overlapping overlapping of the critical boundaries in the approach of negation and deconstruction and deconstruction To show. On this basis, the present study aimed at studying the dominant discourse in the postmodern period, by analytical method (based on the analysis of dialogue, eclecticism, communicative space, interpersonalism, and descriptiveness), to study the controversial reproduction of the monolithic sign in the postmodern deconstructionist approach Pays The result of the rebellious reproduction of the Monaliza is to visualize the opposites in a paradoxical way, and by destroying texts and opposing meanings to discourses such as this and that, conversation and polygonum in a chain of signs Which produces meaning, because the negation is a critical method, which, by incorporating the works and previous texts, establishes the conversation of being founded on the contradictions that are simultaneously expressed in the attitude of breaking the foundation, Lays down Hence, practices, defamation, deconstruction, and the breakdown of shared deconstructions in contemporary discourse, which oppose dialogism.In the course of the interrogation of reading, understanding and deconstruction in the postmodern era, the critique of the position of criticism in the achievements of postmodern discourse has a cross-border approach to each other's borders. A negation that addresses invertebrate invertebilities and the method of deconstruction that reproduces the work of art, as well as the deconstructionist approach Derrida proposes, are infinitely multidimensional and semantic in paradoxical contradictions. Accordingly, the question of how the rebellious reproduction of the work of art in the postmodern age corresponds to the concepts of deconstruction and deconstruction, seems to be the reproduction of the monolithic overlapping overlapping of the critical boundaries in the approach of negation and deconstruction and deconstruction To show. On this basis, the present study aimed at studying the dominant discourse in the postmodern period, by analytical method (based on the analysis of dialogue, eclecticism, communicative space, interpersonalism, and descriptiveness), to study the controversial reproduction of the monolithic sign in the postmodern deconstructionist approach Pays The result of the rebellious reproduction of the Monaliza is to visualize the opposites in a paradoxical way, and by destroying texts and opposing meanings to discourses such as this and that, conversation and polygonum in a chain of signs Which produces meaning, because the negation is a critical method, which, by incorporating the works and previous texts, establishes the conversation of being founded on the contradictions that are simultaneously expressed.

کلیدواژه‌ها [English]

• Postmodern
• deconstruction
• multiplicity
• negation
• reproduction of artwork